Hier heeft Paul het over het gevaar van neoliberalisme op psychologisch vlak. Dit systeem haalt het slechtste in de mens naar boven en onderdrukt het beste. Het gebeurt voornamelijk op de werkvloer maar ook binnen het onderwijs, waardoor het zelf een nieuwe identiteit bepaalt. De financiële gevechten tussen de euro - landen tonen aan wat een neoliberale meritocratie met de mensen doet. Solidariteit wordt een kostbare luxe en moet de plaats ruimen voor steeds tijdelijke coalities met als voornaamste zorg dat men er meer winst uit haalt dan de anderen. Diepgaande sociale banden met collega's zijn daardoor nagenoeg uitgesloten, een emotionele betrokkenheid bij het werk zelf is er nauwelijks en al helemaal niet meer bij het bedrijf of de organisatie. Pesten was vroeger een probleem op scholen nu is het volop aanwezig op de werkvloer, als een typisch symptoom van onmacht, waarbij de frustraties afgereageerd worden op de zwaksten. Onderhuids leeft er angst, van faalangst tot ruimere sociale angst voor die al te bedreigende ander.Mijn commentaar daarop:
Ik ben het akkoord met hetgeen men in het artikel vertelt. De mens is tegenwoordig alleen nog op zich zelf gericht en denkt bijna niet meer aan de mensen om zich heen. Ook de waarde solidariteit is inderdaad heel ver zoek, mensen zijn eerder nogal egoïstisch tegenwoordig. Ik ben het er ook mee akkoord dat de mens hierdoor een andere identiteit krijgt. Want vroeger waren de mensen helemaal anders maar door de financiële gevechten is de mens steeds meer en meer veranderd. Dit komt volgens mij vooral omdat er geregeerd wordt door de mensen die het verdienen. Ik vindt het eigenlijk wel erg dat er steeds een grotere strijd is tussen de mensen onderlinge, iedereen wil maar winst maken. Omdat er zo'n concurrentie strijd is tussen collega's is de sfeer ook niet meer dezelfde als vroeger. Collega's hebben geen goede band meer met elkaar zoals vroeger en diepgaande gesprekken voeren ze ook al niet meer. Ik vindt dit eigenlijk wel jammer dat dit zo is veranderd, zelf snap ik niet zo goed dat de mens zo egoïstisch kan zijn. Ik denk dat dit ook komt omdat we het nu zo gewoon zijn om alles te hebben wat we willen. Vroeger was dit niet zo je moest daar vroeger veel meer voor doen, de sfeer was dan vroeger ook helemaal anders dan nu. Ik vindt het echter ook niet kunnen dat er nu meer en meer gepest word op het werk. Mijn verklaring hiervoor is dat dit vooral komt omdat de mens zo bezig is met het maken van winst. Daardoor word er meer en meer gestreden met elkaar en worden de zwaksten er uitgepikt. Ik hoop vooral dat er ooit iets zal veranderen hieraan. Maar eerlijk gezegd vrees ik er wel voor want hoe het er nu aan toe gaat zal de mens altijd maar meer en meer willen en zal dit nooit ophouden. Ik denk dat de financiële gevechten hiervoor eerst ook stil gelegd moeten worden, maar de vraag is wanneer zal dat gebeuren ...
Een voorbeeld van dat idee:
Artikel: Het Nieuwsblad: "Agressie op het werk: de feiten"
Af en toe durven werknemers hun gezond verstand wel eens verliezen, waardoor agressie de bovenhand krijgt. Maar niet alleen collega’s, ook klanten, leerlingen, passagiers of patiënten kunnen hun geduld soms serieus kwijtraken. Agressie op het werk komt dan ook steeds vaker voor.
Agressie op het werk houdt niet alleen het uitdelen van een klap in, ook (seksuele) intimidatie, lichamelijk geweld en pesten vallen hieronder. Agressie op de werkvloer kan zowel intern als extern voorkomen. Interne agressie houdt in dat collega’s of leidinggevenden agressief gedrag vertonen. Bij externe agressie blijken klanten, passagiers, leerlingen of patiënten de boosdoeners.
Werknemers die vaak met agressie worden geconfronteerd, kunnen hieraan gezondheidsklachten, zoals een burn-out, overhouden. Daarnaast is er ook sprake van meer verzuim wanneer agressie toeneemt.
Slachtoffers van agressie hebben bovendien meer de neiging om van job te veranderen en hun werktevredenheid ligt algemeen ook lager. Daardoor is agressie op de werkvloer niet alleen nadelig voor de betrokken werknemer, maar ook voor bedrijven zelf.
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20120802_033
Mijn mening over dit artikel:
Ik ben het volledig akkoord met hetgeen hier in dit artikel vermeld staat. Doordat de mens steeds meer op zichzelf gericht is zorgt dit ook vaak voor problemen op het werk. Het kan soms gewoon gaan over kleine pesterijen maar soms wordt het erger en dan spreken we van agressie op het werk. Het is erg vind ik, dat het zo ver is gekomen dat sommige collega's elkaar gewoon beginnen te haten. Meestal gaat dit dan over functie's waarop men jaloers in van de ander. De oorzaak van alle deze problemen op het werk is vooral het egoïsme van de mens die steeds meer en meer aan het groeien is. Ik vind het ook jammer want daardoor gaat het bedrijf vaak ten onder. Want door de pesterijen en agressie op het werk gaan veel mensen gewoon niet meer gaan werken of veranderen van job. Maar ook voor de gezondheid van de mens heeft het schadelijke gevolgen zoals gezondheidsklachten, burn - out, en daardoor vind ik zeker dat er hier iets moet aan veranderen. Maar ik denk dat de sfeer op het werk alleen maar kan veranderen als de mens wat minder op zichzelf gericht wordt. Maar dit is volgens mij heel moeilijk want de volledige samenleving is steeds meer op zich zelf gericht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten