Mens & samenleving

Vierde idee uit de visie van Paul Verhaeghe

 

Hier heeft Paul het over de mens als ondernemer, want bij een nieuwe identiteit hoort ook een nieuw levensdoel, namelijk succes. Dit is wat jongeren elkaar toewensen bijwijze van afscheidsgroet. Succes bij de examens, succes op de werkvloer, succes op vakantie, succes in de relatie. De nieuwe norm heeft effectiviteit, het doel is materiële winst, de daarbij behorende deugd hebzucht.

In deze redeneerlijn is er geen ethisch verschil tussen de bankiers die mensen heel bewust ‘toxische’

beleggingen aansmeerden, de Britse parlementariërs die vervalste onkostennota’s

indienden, en de jongeren die winkelgalerijen in London plunderden met als slogan ‘If

you can’t make it, take it’. Ecce homo, dit is de mens – zoals we hem gemaakt hebben.
 

 

De onvermijdelijke keerzijde hiervan is een groeiende groep die zich mislukt voelt, meestal reeds vanaf de leeftijd van tien jaar.

Loser! Is het voornaamste scheldwoord vandaag op de speelkoer van de lagere school. Sommige van die losers komen in opstand, maar het merendeel wordt sociaal angstig, autistiform, depressief, en nagenoeg altijd hyperconsumerend. Er gaan nu al stemmen op voor wat men vroegdetectie heet – het woord alleen al, met als belangrijkste argument dat ingrijpen bij kleuters economisch meer rendabel is. En vorige week (21 jan 2012) konden we in de krant lezen dat zelfdoding Vlaanderen 600 miljoen euro per jaar kost, en dat dit een ernstige bedreiging voor de economie wordt. Hoe ziek moet een maatschappij zijn om zelfdoding uit te drukken als economische kost? Welke graad van blindheid is er nodig om niet te beseffen dat de zaken omgekeerd liggen: dat men de onleefbaarheid van een louter economisch gestuurde maatschappij kan afmeten aan het aantal drop outs, met zelfdoding als meest definitieve vorm daarvan?

Mijn commentaar daarop:

Ik ben het er zeker mee akkoord dat jongeren tegenwoordig een heel andere kijk hebben op alles dan volwassenen. Wij jongeren gaan nog niet echt gaan nadenken over geld, we geven altijd maar meer en meer uit. Terwijl volwassen meer beseffen dat het juist belangrijk is er op een juiste manier mee om te gaan. Maar nu is iedereen steeds meer en meer op winst gericht en ik vind het eigenlijk we erg dat kinderen al vanaf zo'n jonge leeftijd daar ook de dupe van worden. Kinderen worden hierdoor steeds meer en meer gepest. De meesten durven ook helemaal niet voor zichzelf opkomen. Het is gewoon verschrikkelijk, want dit leidt dan ook nog eens tot een sociaal angst of zelf een depressie. Het is eigenlijk ook wel schaamtelijk dat men alleen maar denkt  aan het geld dat de zelfdoding met zich meebrengen. Ze zeggen dus dat zelfdoding een bedreiging is voor de economie, terwijl het wel door de economisch maatschappij is die zo onleefbaar is. Want het is juist door die onleefbare maatschappij dat er zoveel mensen zelfmoord gaan plegen. Ik was eigenlijk enorm geschokt toen ik dit stuk las in het artikel, ik vindt dit er gewoon over!
er mag daar echt eens over nagedacht worden...