Waarom levensvragen stellen ...
Er zijn momenten in ons bestaan dat (bepaalde) levensvragen ons meer bezighouden dan anders. Samenvattend komen levensvragen neer op de uiteindelijke vraag "Hoe wil en kan ik tegen mijn bestaan aankijken om het voor mij betekenis te geven?"
De vraag naar de zin van het leven wordt uitgelokt door levensvragen uit:
- "Hoe zijn wij ontstaan?"
- "Als wij dood gaan komt er dan iets na de dood?"
- "Is er een God?"
- "Wanneer doe ik het nu eigenlijk goed?"
- "Wat is het nut van al mijn gedoe?"
Maar ook:
- "Waarom is er zoveel oorlog terwijl iedereen eigenlijk vrede wil?"
- "Hoe komt het dat iedereen het goed wil hebben voor zichzelf en anderen en dat lukt maar niet?"
Er zijn ons veel mensen al voorgegaan in het stellen van levensvragen, van vragen naar zingeving van het bestaan. Daardoor kunnen we dus opzoek gaan naar antwoorden die anderen op verschillende levensvragen hebben gevonden. Namelijk verschillende filosofen en religies hebben zich daar mee beziggehouden. Wij denken tot op de dag van vandaag na over onze betekenis van onze aanwezigheid op de wereld. Maar ook over wat levensgeluk nu eigenlijk voor ons betekend. Velen schrijven dit dan op in een boek of schrift. Het is belangrijk ook eens te lezen wat de anderen over het levensgeluk schrijven of er eens met elkaar over te gaan praten. We zitten toch allemaal in het zelfde levensschuitje. Maar de laatste decennia is het steeds moeilijker geworden om antwoorden te vinden op die levensvragen. Die vragen moeten juist steeds meer worden gesteld. Vroeger werden de meeste levensvragen beantwoord door een stevig norm - en waardesysteem. Hechte gemeenschappen die van andere grote en kleine samenlevingsverbanden gescheiden bleven bepaalden eeuwenlang hoe men binnen die gemeenschappen behoorde te denken. De twijfel kon voor de meeste niet toeslaan, het was zoals het was, je wist het waarom en het waartoe. De afgelopen 50 jaar gaan we weer steeds meer zelf een antwoord gaan zoeken op onze levensvragen. De kaders waarbinnen over de antwoorden kon worden gedacht en die door de bestaande samenlevingsverbanden waren bepaald, hebben voor veel mensen hun betekenis verloren. We leven vandaag in een wereld waarin het lijkt of alles moet kunnen, of alles mogelijk is. De keuzemogelijkheden op allerlei gebieden in het dagelijkse leven zijn nog nooit zo groot geweest als momenteel. Men moet voortdurend over bijna alles kiezen. En kiezen is ook altijd wat verliezen en verliezen hoort niet ... want alles moet kunnen. Juist al die keuze vrijheden lijken meer levensvragen op te roepen: Wat zijn de oorzaken dat men toch zoveel kansen aan zich voorbij ziet gaan? Wat doe ik hier eigenlijk en waarom? Vragen die voor ons beantwoord moeten worden om aan een fundamentele behoefte te voldoen: de betekenis van ons leven achterhalen. Het is ook belangrijk om op een afstand naar het leven, uzelf en de wereld te kijken. Om een bepaalde houding te kunnen aannemen moet er niet alleen een rationele benadering zijn maar ook een spirituele benadering. Want naast het verstand spelen de emotie en intuïtie ook een belangrijke rol. Deze 3 aspecten gaan elkaar gaan overlappen.

http://www.vdsp.nl/hulpvragen/levensvragen
Mijn levensvragen ...

Waarom gaan de mensen die ik lief heb altijd het eerst dood?
Is er nog leven na de dood?
Hoe zal mijn toekomst eruit zien?
Blijven mijn vrienden, voor altijd mijn vrienden?
Word ik later ook echt kleuterjuf?
Zal ik ooit iemand vinden die mij echt graag ziet en zijn leven met mij wil delen?
Hoe lang zal ik leven?
Zal mijn geluk altijd blijven of zal het plots terug minder gaan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten